Evli mutlu cocuklu

Ilkokul arkadaslarimin fb profillerine bakarken fark ettim. Cogu ya evli cocuklu ya sadece evli ya da nisanli. Hani diyorum daha gencsin kizim, yolun acik, is-guc sahibisin bir yerde. Ama yani bir yandan da hatirliyorum bu kizlar evcilik oyununda bile mizikciydilar, dansa davette millete ayakkabilarinin tabanini gostermeye merakliydilar, bacak kadar boylariyla "ben evlenmiycim, okuyiciyim" derlerdi. Ben gayet ottan yemek yapardim, camurdan tabak canak yapip ustumu kirlettim diye annemdan azar isitirdim, ayrica da muhtelif yaslarda muhtelif hayali kocalarim olurdu (hatta bir tanesi halamin anlattigina gore Almanya'da isciymis, adi Mehmetmis ve para biriktirince beni yanina aldiracakmis.. ben bunu hatirlamiyorum mesela). Hayir yani evlilik meraklisi da degilim ama Woody Allen gibi bir gun kanepeye uzanip cocukluguma inmem gerekirse diyecegim su: Cocukluktan bi b*k cikmiyor.